پرییشانی

با یک واژه پرییشانی من آغاز می‌شود؛

من به قدرت، توانایی و تاثیر‌گذاری واژه‌ها ایمان‌دارم، اصلن تمام هستی و نیستی مرا واژگانی که در ذهنم دارم و یا از کتاب‌هایی که خوانده‌ام برداشته و در ذهنم جا برایش درست کرده‌ام شکل می‌دهد.

بدون این واژگان من هیچم، یعنی؛ در حقیقت من‌ای وجود ندارد و نمی‌توانم جایگاه خودم را در روی زمین دریابم که تا چه اندازه جا اشغال کرده‌ام-اما گاهی یک واژه چنان پریشانم می‌کند که بارها به خود لعنت می‌فرستم ای‌کاش! این واژه‌ها را در ذهنم جا نمی‌دادم، ولی گاهی از این ناراحتی چنان مسرورم که کسی ارزش چنین واژه‌ی را درنیافته است و من به این موفقیت رسیده‌ام...

یونس قدمی