درباره من
یادداشت‌های یک سرگشته، که در گذشته‌اش گیرمانده و آینده را نمی‌داند...!
یونس قدمی
ادامه...
حاجتی نیست به پرسش که چه نام است این جا
حاجتی نیست به پرسش که چه نام است اینجا
جهل را مسند و بر فقر مقام است اینجا
علم و فضل وهنرو سعی و تفکر ممنوع
آنچه در شرع حلال است حرام است اینجا
ریش زاهد قلم منشی و فرم افسر
حلقۀ حذب جوانان همه دام است اینجا
می آزادی و وحدت نرسد از چه به ما
مستبد شیخ صفت دشمن جام است اینجا
ما به سر منزل مقصود چسان راه بریم
راهزن رهبر و خس دزد امام است اینجا
فکر مجموع در این قافله جز حیرت نیست
زانکه اندر کف یک فرد زمام است اینجا
مگر از صحنۀ بستان طبیعت دوریم
پخته شد میوۀ هر کشور و خام است اینجا
ما از این مدرسه ناکام روانیم چرا
کامجویان همه در جستن کام است اینجا
بردگان سر خوش و آزاد به هر جا امّا
ملتی بر در یک شخص غلام است اینجا
دیگران را به فلک سبقت دانش بدوام
رفتن ما به عقب هم به دوام است اینجا
بلخیا نکبت و ادبار ز سستی پیداست
چارۀ این همه یکبار قیام است اینجا
شهید سید اسماعیل بلخی
۱۳۳۶/۱۲/۲۸ محبس دهمزنگ کابل/افغانستان
فکرش را بکن!
این قدر آواره و بد بخت فکرش را بکن
روزهای زندگی هم سخت فکرش را بکن
من تمام داشته ها را باختم فکرش را بکن
باز هم با زندگی ام ساختم فکرش را بکن
من دگر چیزی نخواهم باز فکرش را بکن
این به نزد من بماند راز فکرش را بکن
راز به اهل راز باید گفت فکرش را بکن
غیر از این باشد، نباشد راز فکرش را بکن
زندگانی خود سراسر راز فکرش را بکن
با یکی ساز با یکی ناساز فکرش را بکن
...
(قدمی)
من از این‌گونه که گشته سپری خوشبختم
من از این‌گونه که گشته سپری خوشبختم
من به این زندگی دربدری خوشبختم
من نسیمم نفس آرای جهان دگران
به خوشی های جهان دگری خوشبختم
روز با وعده بیهوده شب خوشحالم
شب به امید نسیم سحری خوشبختم
ماهتابا! تو دارایی و عیشت خوش باش
من و ناداری و بی بال و پری… خوشبختم
ماهتابا تو همین قدر که در بی کاری
از سر کوچه ی ما می گذری خوشبختم
تن تو نقره بازار جواهر سازی است
من به دیدار تو در نقره‌گری خوشبختم
من همین قدر که در حلقه انگشتر شاه
دل درویش مرا هم ببری خوشبختم
من نسیمم چه کسی دیده نسیمی اهلی
من به این زندگی دربدری خوشبختم
سال ها رفت از این سان به جهان رد شده ام
باز از این سان که بگردد سپری خوشبختم
سید رضا محمدی